triangulatiepunt

Een triangulatiepunt is een vast geodetisch meetpunt dat dient als referentiepunt in een triangulatie- of geodetisch netwerk. Het markeert een locatie waarvan de exacte positie in een ruimtelijk referentiesysteem bekend is, en waarop andere punten in het netwerk kunnen worden afgeleid.

Traditioneel wordt de positie bepaald door het meten van hoeken tussen zichtbare punten met instrumenten als theodolieten. Een gecertificeerde basislijn tussen twee of meer punten fungeert als uitgangspunt. De fysieke markering van het punt kan bestaan uit een betonnen sokkel, een metalen plaatje of een verankerde staaf met een herkenningscode.

De coördinaten van triangulatiepunten worden vastgelegd in een nationaal geodetisch referentiesysteem en zijn onderhevig aan periodieke herberekening of herkenning bij uitbreidingen van het net. Zo kunnen meerdere punten onderling worden gepositioneerd en krijgt men een consistent ruimtelijk raamwerk voor kaartproductie en overige metingen.

Hoewel moderne netwerken vaker op satellietsystemen (GNSS) vertrouwen, blijven triangulatiepunten belangrijke referentiepunten voor langlopende netwerken en voor historische kaarten. Ze vormen de bouwstenen van het geodetische raamwerk en worden onderhouden door nationale aardrijkskundige of geodetische instellingen.