toepassingstakken

Toepassingstakken is een term uit het Nederlands die verwijst naar de verschillende takken of sectoren waarin een technologie, methode of onderzoeksgebied wordt toegepast. Letterlijk betekent het “applicatie-takken”, en het wordt gebruikt om een overkoepelend gebied op te splitsen in concrete toepassingsdomeinen.

In beleids-, bedrijfs- en onderzoekscontexten dient de term als instrument om kansen, behoeften en investeringsprioriteiten te ordenen. Het helpt bij het in kaart brengen van marktopportuniteiten en bij het afbakenen van financierings- en innovatieagenda’s door per toepassingstak doelstellingen en mijlpalen vast te stellen. Zo kan men toekomstige ontwikkelingen sturen en de samenwerking tussen industrie, wetenschap en overheid verbeteren.

Voorbeelden van toepassingstakken zijn onder meer gezondheidszorg, financiën, productie en logistiek, vervoer en mobiliteit, de openbare sector, landbouw, en energie en milieu. In de praktijk worden deze takken vaak gebruikt om complexe technologieën zoals kunstmatige intelligentie, sensortechnologie of duurzame energiesystemen concreet te koppelen aan concrete use cases en marktbehoeften.

Toepassingstakken staan niet op zich geïsoleerd; ze staan soms in verbinding met aanverwante termen zoals toepassingsgebieden, sectoren en markten. De exacte invulling van wat wel of niet onder een bepaalde tak valt, kan per sector of land verschillen. Het begrip biedt wel een gestandaardiseerd raamwerk om besluitvorming, evaluatie en rapportage rondom innovatie en implementatie te structureren. See also: toepassingsgebieden, sectoren, innovatiebeleid.

---