terugbetalingsschemas

Een terugbetalingsschemas, in meervoud terugbetalingsschemas, is een overzicht van hoe een lening in de loop van de tijd wordt afgelost. Het specificeert voor elke termijn het bedrag van de betaling, hoe dit bedrag is verdeeld tussen aflossing van de hoofdsom en rente, en de resterende schuld aan het einde van elke periode. Het doel is om de cashflow en de totale kosten van de lening inzichtelijk te maken.

Een terugbetalingsschema bevat doorgaans diverse elementen. Hoofdsom is het geleende bedrag. De rentevoet en de rente per periode geven aan hoeveel kosten er over de tijd in rekening worden gebracht. Het aantal betalingen, de betalingsfrequentie en het vastgelegde betalingsbedrag bepalen de looptijd. Ook de aflossing per periode, de resterende balans en eventuele extra kosten of boetes kunnen opgenomen zijn. Soms zijn er afwijkingen zoals aflossingsvrije periodes of variabele rentetarieven.

Veelvoorkomende typen terugbetalingsschemas zijn: annuïteit-schema, waarbij elke periode hetzelfde betalingsbedrag betaalt; lineaire aflossing, waarbij het aflossingsdeel constant is en de rente afneemt; en ballonbetalingen, waarbij een grote betaling aan het einde plaatsvindt. Leningtypen zoals hypotheken, persoonlijke leningen en autoleningen kunnen elk van deze schema’s gebruiken, afhankelijk van aflossingsregels en rentetarieven.

Berekening van de betaling gebeurt meestal met de amortisatiemethode. Voor vaste rente kan de periodieke betaling worden berekend met P = r × PV / (1 − (1 + r)^(−n)), waarbij P de betaling per periode is, PV de hoofdsom, r de rente per periode en n het aantal betalingen. Een amortisatietabel toont stap voor stap aflossing en resterende balans.

Terugbetalingsschemas helpen bij begrotingen en het vergelijken van leningen. Ze bieden transparantie over de totale kosten, maar kunnen minder flexibel zijn bij rentewijzigingen of ingewikkelde voorwaarden. Ze vormen daarmee een fundament voor kredietplanning en besluitvorming.