telecommunicatiekabels

Telecommunicatiekabels zijn kabels die signalen transporteren in telecommunicatienetwerken, zoals telefonie, data en televisie. Ze kunnen bestaan uit koperen of glasvezelgeleiders. Koperen kabels komen vooral voor als twisted pair en coaxiale kabels. Twisted pair bestaat uit twee of meer koperen geleiders die paargewijs tegen elkaar zijn gebonden en vaak een buitenmantel hebben; bij sommige uitvoeringen is ook afscherming aanwezig (UTP, FTP). Voor Ethernet worden categorieën zoals Cat 5e, Cat 6 en Cat 6a gebruikt, met oplopende bandbreedte en afstandsmogelijkheden. Coaxiale kabels hebben een centrale geleider, isolatie, afscherming en buitenmantel en worden nog veel gebruikt voor kabeltelevisie en oudere netwerken.

Glasvezelkabels transporteren signalen als licht. Ze bestaan uit een kern, een cladding met lagere refractieve index en een beschermende mantel. Glasvezel kan singlemode of multimode zijn, afhankelijk van de kernmaat. Singlemode biedt lange afstanden en hoge snelheden; multimode is vaak voordeliger voor kortere afstanden. Glasvezel levert hoge bandbreedte, laag verlies en weinig gevoeligheid voor elektromagnetische storingen.

Kabels verschillen ook in constructie en toepassingsgebied: brandveilige jassen zoals LSZH of PVC, buitenmantels voor buitengebruik, en soms wapening voor mechanische belasting. Voor buiteninstallaties zijn waterdichtheid, UV-bestendigheid en weersbestendigheid relevant. Bij aanleg gelden richtlijnen voor buigradius en trekbelasting, en tests zoals OTDR voor glasvezel en continuïteit of impedantie voor koperen kabels.

Samengevat vormen telecommunicatiekabels de fysieke laag van netwerken en worden ze gekozen op basis van benodigde bandbreedte, afstand, omgeving en kosten.