suikerraffinaderijen

Een suikerraffinaderij is een industriële installatie die ruwe of halfgefabriceerde suiker omzet in wit kristalsuiker. Het doel is het verwijderen van onzuiverheden en kleurstoffen uit de ruwe suiker zodat het eindproduct een hoog zuiverheidsniveau bereikt, doorgaans meer dan 99,5 procent sucrose. Raffinage vindt meestal plaats op locatie bij de raffinaderij zelf of door levering van ruwe suiker die elders is geproduceerd.

Ruwe suiker kan afkomstig zijn uit twee bronnen: suikerriet (cane) en suikerbiet (beet). In raffinaderijen wordt deze ruwe suiker verder behandeld om koolstofrijke bestanddelen, kleuringen en mineralen te verwijderen. Het proces varieert per soort grondstof, maar kenmerkende stappen zijn clarificatie, filtratie, decolorisatie en verdamping, gevolgd door kristallisatie en centrifugatie om kristallen van de siroop te scheiden. Decolorisatie vindt vaak plaats met actieve kool of ionenwisselaars, waarna droging en kwaliteitscontrole plaatsvinden voordat de suiker verpakt wordt.

Het eindproduct is meestal witte, fijn of grof kristalsuiker die toegepast wordt in voedsel- en drankenindustrie, bakkerijen en detailhandel. Raffinaderijen spelen ook een rol in de logistiek van de suikerketen doordat zij ruwe suiker uit verschillende bronnen verwerken en leveren aan markten met gestandaardiseerde specificaties.

Arbeids- en milieukosten zijn aandachtspunten, met aandacht voor stroom- en waterverbruik, afvoer van residuen en mogelijke emissies. Regelgeving en kwaliteitssystemen zorgen voor voedselveiligheid en traceerbaarheid van het eindproduct. Historisch hebben raffinaderijen zich ontwikkeld door technologische innovaties in filtratie, adsorptie en gecontroleerde kristallisatie.