stroomtoevoer

Stroomtoevoer verwijst naar de levering van elektrische energie aan een apparaat, installatie of systeem. Het omvat de bron van elektriciteit, de bekabeling en de beveiligingsmaatregelen die samen zorgen voor een stabiele spanning en voldoende vermogen. In een losnetwerk wordt de stroomtoevoer doorgaans geleverd als wisselstroom (AC) tegen een nominale spanning van circa 230 volt en een frequentie van 50 hertz in veel delen van Europa, waaronder Nederland. Het vermogen wordt uitgedrukt in watt (W) of volt-ampère (VA), en de stroomsterkte in ampère (A).

De bronnen van stroomtoevoer variëren: het openbare elektriciteitsnet levert hoofdzakelijk AC-spanning; in gebouwen zorgt de verdeelinrichting voor de overstap naar lokale circuits. Daarnaast kunnen lokale bronnen zoals reservebatterijen, generatoren of zonne-energie een rol spelen. Apparaten ontvangen vaak hun stroom via een netvoeding (AC-naar-DC of DC-DC omzetters), of via een speciale voedingseenheid in de apparatuur zelf.

Belangrijke onderdelen zijn onder meer de bekabeling, aardings- en beveiligingssysteem, overspannings- en kortsluitbeveiliging (zekeringen of circuitonderbrekers) en regulatoren die de spanning en het vermogen stabiliseren. Voor kritieke systemen bestaan noodstroomvoorzieningen zoals UPS'en of generatoren om kortdurende onderbrekingen te overbruggen.

Stroomtoevoer is een kwestie van betrouwbaarheid en veiligheid. Verouderde bedrading, onvoldoende capaciteit of slecht geïnstalleerde beveiligingen verhogen het risico op storingen en brand. Regels en normen bepalen minimale eisen voor installatie, inspectie en onderhoud.