stofuitzetting

Stofuitzetting is het proces waarbij zwevende stofdeeltjes uit de lucht zich vastzetten op oppervlakken, door zwaartekracht en andere transport- en wisselwerkingen. Het wordt bestudeerd in indoor air quality, cleanrooms, en in ecologische- en aardobservaties, waar het invloed heeft op reinheid, conservering en sensorprestaties.

Mechanismen omvatten gravity-driven deposition (settling), diffusie voor zeer kleine deeltjes, turbulente transport en de kans op elektrostatische aantrekking. Ook oppervlaktestructuur en stromingspatronen spelen een rol. De snelheid en richting van stofuitzetting hangen af van de kenmerken van de stofdeeltjes en van de omgeving.

Factoren die stofuitzetting beïnvloeden zijn onder meer deeltjesgrootte en -dichtheid, luchtstroom en ventilatiepatronen, relatieve vochtigheid, temperatuur, stofconcentratie en de aard van oppervlakken (oppervlaktegoedvan, ruwheid, hoek). In openbare en industriële ruimten is stofuitzetting vaak het gevolg van regelmatige aanvoer van stof, verkeer, en activiteiten die stof in de lucht brengen.

Metingen van stofuitzetting worden vaak uitgedrukt als de depositiesnelheid of massadepositie per tijdseenheid (bijvoorbeeld µg/m2 per dag). In technische omgevingen zoals cleanrooms wordt rekening gehouden met ontwerpcriteria voor filtratie, luchtdebiet en oppervlakteonderhoud om ongewenste ophoping te beperken.

Toepassingsgebieden omvatten schoonmaak- en onderhoudsstrategieën, conservering van artefacten en opslagware, en de betrouwbaarheid van sensoren en instrumenten die gevoelig zijn voor stof.

Zie ook: stofdepositie, indoor air quality, aerosolkunde.