standaardzorgpakket

Standaardzorgpakket is een term in de Nederlandse gezondheidszorg die verwijst naar het standaardpakket aan zorg- en ondersteuningsdiensten dat doorgaans wordt vergoed via de basisverzekering en verwante regelingen. Het doel is om voorspelbare en toegankelijke basiszorg te bieden en een minimumniveau van zorg te garanderen dat voor alle inwoners beschikbaar is. De exacte inhoud wordt bepaald door wet- en regelgeving, beleidskeuzes van de overheid, zorgverzekeraars en zorgaanbieders, en kan in de loop der tijd veranderen.

Een standaardzorgpakket omvat doorgaans basale medische zorg en ondersteuning die nodig is bij de huisarts en in het ziekenhuis, geneesmiddelen die onder de basisverzekering vallen, preventieve zorg, basisverpleging en thuiszorgondersteuning, en revalidatie. Ook is er meestal aandacht voor geestelijke gezondheidszorg waar indicatie voor bestaat. In sommige gevallen zijn aanvullende diensten of specialistische zorg afhankelijk van indicatie of aanvullende verzekering. Langdurige zorg onder de Wet langdurige zorg (WLZ) valt meestal buiten het standaardpakket en wordt via specifieke regelingen gefinancierd.

De term dient als referentiepunt voor zorgpaden en budgettering binnen zorginstellingen en bij gemeenten voor ondersteuning thuis en in woonvormen. De inhoud kan per regio en per verzekeraar variëren en wordt periodiek herzien op basis van zorgbehoefte, technologische ontwikkelingen en financiële houdbaarheid.

Zie ook: basisverzekering, Zorginstituut Nederland, Nederlandse Zorgautoriteit, WLZ.