soloexpositie

Een soloexpositie is een tentoonstellingsvorm waarbij één kunstenaar centraal staat en diens werk in een samenhangende presentatie toont over een bepaalde periode. Doel is vaak een diepgaand overzicht van een oeuvre, een thema, medium of werkwijze belichten, in tegenstelling tot groepsexposities waarin meerdere kunstenaars aan bod komen.

De organisatie gebeurt meestal door een galerie, museum of een kunstenaarsinitiatief. Een curator kan de solosexpositie conceptueel vormgeven, al speelt de kunstenaar zelf ook vaak een belangrijke rol in de invulling. De planning vereist doorgaans maanden tot jaren voor selectie van werken, conservering, leenovereenkomsten en logistiek rondom uitleen en installatie.

Tijdens de tentoonstelling worden de werken geïnstalleerd volgens een visie die de leesvolgorde en de aandacht van het publiek bepaalt. Daarbij komen vaak doordachte tentoonstellingsmaterialen, labeltekst en soms multimedia‑ of scenografische elementen kijken. Een catalogus of publicatie met essays levert extra context en vergroot de documenten van het werk.

Een soloexpositie kan een opstap zijn voor verdere carrière en marketering, en vormt een centraal moment voor critici, verzamelaars en publiek om het werk van de kunstenaar in een geconcentreerde setting te evalueren. Vergeleken met een retrospectieve is een soloexpositie doorgaans beperkter van tijd en reikwijdte, maar kan ze wel diep ingaan op een specifieke periode, thema of methode binnen het oeuvre.