slotwoord

Slotwoord is een Nederlandse term die verwijst naar het laatste woord in een discussie, toespraak of geschreven stuk. Het wordt gebruikt in retoriek en formele contexten om afsluitende opmerkingen van de spreker of schrijver aan te duiden. Etymologisch bestaat slotwoord uit slot (afsluiting) en woord (tekst). In parlementaire en organisatorische settings is het slotwoord doorgaans het werk van de voorzitter of moderator: het samenvatten van de kernpunten, het erkennen van bijdragen en het formeel sluiten van de bijeenkomst. Het kan kernpunten herhalen, vervolgstappen schetsen en voor officiële afsluiting zorgen.

In schriftelijke teksten kan het slotwoord verwijzen naar de afsluitende zin of alinea die het betoog afrondt. In de praktijk ligt de nadruk bij het concept slotwoord vaak op gesproken afsluiting, terwijl termen als slotzin en afsluitende alinea meer aansluiten bij het schriftelijke formaat. Verwante uitdrukkingen zijn onder meer afsluitend woord, slotzin en conclusie, die in verschillende contexten net iets andere nuances hebben.

Gebruik en varianten: Bij een gemeenteraadsvergadering geeft de voorzitter een kort slotwoord aan het einde, waarin hij de belangrijkste uitkomsten onderstreept en de vervolgstappen benoemt. In een argumentatie kan een spreker zijn of haar slotwoord gebruiken om de kernboodschap te benadrukken en een oproep tot actie te richten. In journalistiek en academisch schrijven is slotwoord minder vastgelegd als term, maar kan het descriptief worden gebruikt voor een bepalende afsluiting.

Zie ook: afsluitend woord, slotzin, conclusie.