Home

satellietbanen

Satellietbanen zijn de trajecten die kunstmatige satellieten om een hemellichaam volgen, meestal de aarde. De beweging wordt bepaald door zwaartekracht en de beginsnelheid bij de lancering. Een baan kan worden beschreven met orbitaal elementen: inclinatie (hoek tussen de baan en de evenaar), perigeum en apogeum (dichtstbijzijnde en verste punt tot de aarde), excentriciteit (hoe elliptisch) en de semi-major axis. De omlooptijd volgt uit deze elementen volgens de wetten van Kepler.

Belangrijke banen zijn: lage aardbaan (LEO) tot circa 2000 km hoog; middellange aardbaan (MEO) van ongeveer 2000

Toepassingen zijn communicatiesatellieten, aardobservatie en navigatie. LEO biedt lage latentie en hoge beeldkwaliteit; GEO biedt stabiele

Banen worden gevolgd met grondstations en nauwkeurige baanmodellen. Data zoals twee-regelige elementen (TLE) worden gebruikt voor

tot
35786
km;
en
geostationaire
baan
(GEO)
op
circa
35786
km
hoogte,
waar
de
satelliet
met
de
aarde
meebeweegt.
Banen
als
polair
en
zon-synchroon
(zon-synchronisatie)
zien
de
zon
onder
vaste
voorwaarden
langs
de
cursus.
communicatiediensten.
Baanwisselingen
gebeuren
met
manoeuvres
zoals
baanverhoging,
daling
of
planechange;
transfers
verlopen
vaak
via
een
Hohmann-traject.
voorspellingsberekeningen.
Ruimteafval
en
atmosferische
drag
veroorzaken
langzame
veranderingen;
voor
blijvende
operaties
zijn
regelmatig
onderhoud
en
koerscorrecties
nodig.