rundveehouderij

Rundveehouderij is het onderdeel van de landbouw dat zich bezighoudt met het houden van runderen ten behoeve van melk, vlees of beide, en met het fokken en opfokken van kalveren. De sector omvat alle activiteiten van geboorte en opfok tot afkalven, melkproductie, slacht of verkoop van volwassen dieren. Het vereist kennis op het gebied van diergezondheid, voeding, huisvesting en bedrijfsvoering.

De melkveehouderij legt de nadruk op melkproductie en lactatie bij koeien, vaak met geavanceerde melk- en verzorgingssystemen in stal. De vleesveehouderij richt zich op kalveren en jonge runderen die uitgebalanceerd groeien en voor vlees worden gehouden. Veel bedrijven combineren melk- en vleesteelt of specialiseren zich in één tak. In alle gevallen spelen huisvesting, ventilatie, gezondheidszorg en dierenwelzijn een centrale rol.

Voeding bestaat hoofdzakelijk uit ruwvoer (gras, hooi, silage) en aanvullende concentraatvoeders; stro en water zijn altijd beschikbaar. Melkkoeien hebben extra energie voor productie, terwijl vleesrunderen gericht gevoed worden op snelheid en spiermassa. Fokkerij en genetische verbetering gebeuren onder meer door kunstmatige inseminatie, selectie van rassen en toekomstige krachtlijnen.

Rundveehouderij valt onder nationale en Europese regelgeving voor dierenwelzijn, diertransport en gezondheidscontrole. Milieuaspecten, zoals mestbeheer, stikstof- en ammoniakemissie en waterkwaliteit, vormen steeds prominentere aandacht, met maatregelen zoals opslag en bewerking van drijfmest, emissiearme stalsystemen en duurzame bedrijfsvoering. Innovatie en digitalisering, zoals automatisering, sensoren en precisiefarming, dragen bij aan efficiëntie en dierenwelzijn.