ruisvermogen

Ruisvermogen is de gemiddelde macht van ruis die in een elektrisch systeem aanwezig is binnen een bepaalde bandbreedte. Het beschrijft de kracht van willekeurige fluctuaties in spanningen en stromen en vormt een fundamentele ruisvloer voor ontvang- en zendapparatuur. In het Engels wordt de term meestal vertaald als noise power.

Bij thermische ruis in een weerstand op temperatuur T ligt de beschikbare ruisvermogen in een bandbreedte B uitgedrukt als P_n = k T B, waarbij k de Boltzmann-constante is (ongeveer 1,380649×10^-23 J/K). De ruisdichtheid is kT W/Hz, en bij kamertemperatuur (~290 K) bedraagt de ruisvermogen per bandbreedte circa 4,0×10^-21 W/Hz, oftewel ongeveer −174 dBm/Hz. Voor een resistor geldt bovendien v_n^2 = 4 k T R B voor de ruis-spanning, en de beschikbare ruisvermogen voor een matched belasting is P_n = k T B.

Ruisvermogen is een cruciale parameter bij het ontwerp en de evaluatie van elektronische systemen. Het bepaalt mede de gevoeligheid en het dynamisch bereik van ontvangers en versterkers. Het stijgt met temperatuur en met bandbreedte, en kan worden beïnvloed door filtering of koeling om de effectieve ruisvloer te verlagen.

Zie ook: ruisfiguur, ruisweerstand en ruis Temperatuur.