rijstijlen

Rijstijlen is een begrip dat verwijst naar de verschillende manieren waarop rijst wordt bereid en toegepast in keukens over de hele wereld. De stijl wordt bepaald door de rijstsoort, de kooktechniek en de smaakmakers die worden gebruikt. Zo leidt de combinatie van korreltype en bereiding tot uiteenlopende texturen, van los en korrelig tot kleverig en romig.

Absorptiemethode: rijst wordt in water of bouillon ondergedompeld en gekookt totdat het vocht is opgenomen, wat doorgaans resulteert in losse korrels bij lange- en middelgrote rijstsoorten. Pilav of pilav-stijl: rijst wordt eerst licht aangebakken in vet en daarna gaar gekookt in bouillon; korrels blijven meestal los van elkaar. Risotto: met rijst zoals Arborio of Carnaroli, waarbij bouillon geleidelijk wordt toegevoegd en voortdurend wordt geroerd, waardoor een romige textuur ontstaat met nog herkenbare korrels. Gebakken rijst: gekookte rijst wordt afgekoeld en in een wok kort gebakken met olie en smaakmakers; korrels blijven doorgaans apart. Sushi rijst: kortkorrelige rijst, gewassen en op smaak gebracht met een mengsel van azijn, suiker en zout; kleverig maar vormbaar, geschikt voor nigiri en rollen. Kleefrijst: plakkerige rijst, meestal gestoomd; veel gebruikt in Oost- en Zuidoost-Aziatische keukens en heeft een uitgesproken kleverige textuur. Paella- of Valenciaanse stijl: rijst met saffraanbouillon, korte tot middelgrote korrels die worden gegarwd en vaak een krokante onderkant vormen, socarrat. Biryani: lange korrel rijst in lagen met specerijen en vaak vlees of groenten, kort verwarmd tot aromatisch en luchtig. Nasi goreng: Indonesische gebakken rijst, meestal gemaakt met overgebleven rijst en een zoet-zoute saus, aangevuld met groenten en ei.

Rijststijlen illustreren hoe regionale tradities, rijstsoorten en kooktechnieken samenkomen in de eindtekstuur en smaak van rijstgerechten. De juiste balans tussen rijst en vocht, evenals rusttijd na het koken, beïnvloeden het resultaat.