remblokken

Remblokken zijn onderdelen van remsystemen die bestaan uit een achterplaat met wrijvingsmateriaal. Ze worden tegen een remschijf (schijvenrem) of tegen de binnenkant van een remtrommel (trommelrem) gedrukt om kinetische energie van een voertuig om te zetten in warmte, zodat het voertuig afremt. In moderne voertuigen werken remblokken hydraulisch of elektrisch samen met remklauwen en remtrommels.

Remblokken slijten na gebruik en moeten vervangen wanneer de remwerking afneemt of wanneer er een waarschuwing is. Bij veel voertuigen is een remslijtage-indicator aanwezig. Vervanging gebeurt meestal tegelijk met het onderhoud van de remschijven of volgens het onderhoudsschema. Bij verrekening van remmen is ook rekening te houden met de dragers en etikettering op de remvloeren.

Materiaalkeuze heeft invloed op prestatie, geluid, stof en prijs. Veelvoorkomende typen zijn organisch (niet-metaalachtig), semi-metaallica en keramische remblokken. Organische blokken zijn vaak stiller maar slijten sneller bij hoge temperaturen; semi-metaallic zijn robuuster maar kunnen meer stof en geluid geven; keramische blokken hebben vaak een lange levensduur en lage stof, maar zijn duurder. Copper content en milieuzorg spelen een rol; since recente regelgeving werkt aan koperarme of koperloze remblokken.

Onderhoud en installatie: controleer altijd op remvuil, olie of vet op de remvoering. Monteer remblokken volgens de juiste oriëntatie en zorg voor gelijkmatige druk. Bij montage moeten remmen bakens en correcte set-up krijgen; meng geen verschillende typen of partijen remblokken met elkaar.

Bedding-in: bij installatie volgt vaak een inbrandings- of inbedding-procedure om de wrijving aan de remschijf te laten wennen en warmtevastheid te verbeteren. Regulering en normen voor remmaterialen (zoals R90-kwaliteit) verbeteren betrouwbaarheid en veiligheid van remsystemen.