rechtsgeschiedenis
Rechtsgeschiedenis is de academische discipline die de historische ontwikkeling van wetten, rechtsstelsels en rechtscultuur onderzoekt. Het richt zich op hoe normen ontstaan, veranderen en toegepast worden, en hoe ze verweven zijn met politiek, economie en religie.
Het vakgebied bestrijkt een lange tijdsduur en een wereldwijde reikwijdte, van oudheid en middeleeuwen tot de
Methoden zijn interdisciplinair: historisch onderzoek, filologie en paleografie voor het interpreteren van bronnen, evenals sociologie van
Hoofdthema’s zijn onder meer de oorsprong en ontwikkeling van rechten en privileges, eigendom, contract en strafrecht;
Rechtsgeschiedenis levert bijdragen aan het begrip van hedendaagse juridische systemen door langetermijnprocessen en conflicten bloot te