rechtsgeleerde

Een rechtsgeleerde is iemand die zich bezighoudt met de bestudering en interpretatie van het recht, doorgaans een jurist of wetenschapper op het gebied van rechtswetenschap. De term wordt gebruikt voor personen die juridische wetenschap beoefenen, bijvoorbeeld als docent, auteurs van rechtsleer of adviseur bij juridische vraagstukken.

Het woord is afgeleid van het Nederlands voor recht of wet en geleerde, en verwijst naar iemand met uitgebreide kennis van rechtswetenschap en jurisprudentie. De benaming geeft nadruk aan de scholarly benadering van juridische onderwerpen.

De werkzaamheden van een rechtsgeleerde omvatten onderzoek, het schrijven van rechtsleer, het geven van advies bij juridische vraagstukken, en werk als docent aan universiteiten of als adviseur bij overheden en rechtbanken. Zij dragen bij aan de ontwikkeling van doctrinalisering, interpreteren wetten en leveren bijdragen aan rechtsfilosofie en jurisprudentie.

Historisch gezien speelde de rechtsgeleerde een centrale rol in de ontwikkeling van civielrechtelijke en handelrechtelijke doctrine in de Nederlandse en Vlaamse tradities, met universitaire studies in onder meer Romeins recht en moderne wetgeving. In vroegere perioden vormden rechtsgeleerden vaak de brug tussen codificatie, rechtspraak en beleid.

Tegenwoordig wordt de term vooral in academische of historische context gebruikt; in het dagelijks taalgebruik vallen de begrippen jurist of rechtswetenschapper meestal beter op hun plaats. De term blijft wel informerend en duidt op een diepgaande, wetenschappelijke benadering van het recht.