productiviteitsontwikkelingen

Productiviteit is een economische maatstaf die de verhouding meet tussen de geproduceerde output en de gebruikte inputs. In macro-economische zin verwijst productiviteit meestal naar de output per eenheid input, bijvoorbeeld bruto binnenlands product per gewerkt uur, oftewel arbeidsproductiviteit. Een bredere noemer is total factor productivity (TFP), die de efficiëntie van het gebruik van arbeid en kapitaal meet en vaak wordt gezien als een indicator voor technologische vooruitgang en organisatie-effectiviteit.

Er bestaan verschillende vormen van productiviteit. Arbeidsproductiviteit legt de nadruk op output per arbeidsinzettijd; kapitaalproductiviteit kijkt naar output per eenheid kapitaal; total factor productivity beschouwt de gecombineerde efficiëntie van alle productiefactoren. Factoren die productiviteit beïnvloeden zijn investeringen in kapitaal en technologie, scholing en vaardigheden van werknemers, bedrijfsprocessen en organisatie, innovatie, infrastructuur, regelgeving en marktefficiëntie. Technologische vooruitgang en automatisering kunnen de output verhogen met minder extra inputs, afhankelijk van sector, arbeidsmarkt en implementatie.

Metingen variëren: output kan bestaan uit goederen en diensten; veel statistieken gebruiken GDP per gewerkt uur. Het meten van TFP is complex en omvat residu-analyses, waarbij kwaliteitsveranderingen en meetfouten de schattingen kunnen beïnvloeden.

Toepassing en beleid: productiviteitsverbeteringen worden nagestreefd via onderwijs en vaardigheden, investeringen in onderzoek en ontwikkeling, infrastructuur, efficiëntere processen en betere werkorganisatie. Debatten richten zich vaak op de balans tussen hogere productiviteit en de kwaliteit van banen, duurzaamheid en inkomensverdeling.