overdekking

Overdekking is een term die in het Nederlands wordt gebruikt om aan te geven dat de dekking of bescherming hoger ligt dan wat nodig of gerechtvaardigd is. De term wordt vooral gebruikt in verzekeringen, financiën en risicobeheer, maar kan ook in andere contexten voorkomen waar sprake is van beschermings- of voorzieningsniveaus die het werkelijke risico overschaduwen.

In verzekeringen verwijst overdekking naar een situatie waarin het geïnsureerde bedrag of de vervangingswaarde hoger is dan de feitelijke waarde van het verzekerde object of risico. Dit kan leiden tot hogere premies en minder efficiënte uitkeringen bij schade. Veel polissen kennen mechanismen om overdekking te voorkomen of te corrigeren, bijvoorbeeld door afstemming van de verzekerde waarde op de reële waarde, of door clausules zoals coinsurance of vervangingswaarde versus reële waarde.

In risicobeheer en bedrijfsvoering kan overdekking duiden op overmatige redundantie of te omvangrijke voorzieningen. Voorbeelden zijn overgeconditioneerde back-ups, te grote voorraden of overprovisioning van capaciteit. Hoewel een zekere marge soms gewenst kan zijn voor continuïteit, gaat overdekking vaak gepaard met onnodige kosten en inefficiëntie.

Voorkomen en beheersen van overdekking vereist periodieke waardebepaling van activa en risico’s, regelmatige herziening van verzekerde waarden, en afstemming van dekking op daadwerkelijke behoeften. Het kan ook helpen om onderscheid te maken tussen verschillende waarden (nieuwwaard et, vervangingswaarde, liquidatiewaarde) en om bewust keuzes te maken tussen zekerheid en kosten.

Zie ook: onderdekking.