Home

overconcentratie

Overconcentratie is een toestand waarin de concentratie van een stof in een oplossing of medium hoger is dan gewenst, toegestaan of veilig. Het begrip wordt in verschillende vakgebieden gebruikt, zoals chemie, geneeskunde, milieu en industrie, om aan te geven dat een stof in te hoge mate aanwezig is en mogelijk risico’s of storingen veroorzaakt.

In de geneeskunde en toxicologie leidt overconcentratie vaak tot medische risico’s. Een medicijn kan bijvoorbeeld buiten

In drinkwater, milieu en arbeidsomstandigheden kan een te hoge concentratie van een stof schadelijk zijn voor

In industriële processen kan overconcentratie leiden tot operationele problemen zoals neerslag, kristallisatie of verzadiging, wat de

Beheer van overconcentratie draait om regelmatige meting, evaluatie van concentratieniveaus tegenover geldende normen, en tijdige corrigerende

de
therapeutische
marge
terechtkomen,
waardoor
bijwerkingen
of
toxiciteit
ontstaan.
Dit
kan
door
doseringsfouten,
gewijzigde
klaring
bij
bepaalde
patientengroepen
of
interacties
tussen
geneesmiddelen
gebeuren.
Zorgvuldige
dosering,
monitoring
van
serumconcentraties
en
begrip
van
de
farmacokinetiek
helpen
overconcentratie
te
voorkomen.
mens
en
ecosysteem.
Reguleringsnormen
en
grenswaarden
voor
verontreinigende
stoffen
bepalen
hoeveel
van
een
stof
geacht
wordt
veilig
aanwezig
te
zijn.
Bij
exceedance
nemen
maatregelen
zoals
extra
zuivering,
broncontrole
of
monitoringsprogramma’s
plaats.
productkwaliteit
en
-efficiëntie
beïnvloedt.
Het
voorkomen
vereist
nauwkeurige
dosering,
voldoende
menging,
goede
procescontrole
en
regelmatige
calibratie
van
meetinstrumenten.
acties
om
veiligheid
en
kwaliteit
te
waarborgen.