Home

organisatietheorie

Organisatietheorie is de studie van organisaties en de manier waarop ze worden gevormd, bestuurd en beïnvloed door zowel interne als externe factoren. Het onderzoekt structuur, besluitvorming, cultuur en gedrag, en hoe deze elementen prestaties en aanpassing beïnvloeden.

Historisch gezien kent organisatietheorie verschillende paradigmaverschuivingen. Klassieke benaderingen benadrukken efficiëntie en formele structuur. Taylorisme of scientific

Human-relations benaderingen leggen de nadruk op sociale factoren, motivatie en groepsdynamiek. De Hawthorne-studies toonden aan dat

Systeemtheorie behandelt organisaties als open systemen die input en output met hun omgeving uitwisselen, waarbij feedback

Moderne benaderingen leggen nadruk op kennisdeling, leerorganisaties en dynamische capaciteiten; organisaties worden gezien als lerende systemen

management
concentreerde
zich
op
indelen
van
werk,
standaardisering
en
beloning
op
basis
van
prestatie.
Fayol
ontwikkelde
een
administratieve
theorie
gericht
op
planning,
organisatie,
commandostructuur
en
controle.
Max
Weber
beschreef
bureaucratie
als
een
rationeel
systeem
met
hiërarchie,
regels
en
impersonaliteit.
sociale
relaties
en
aandacht
van
supervisors
invloed
hebben
op
productiviteit.
Contingentie-
of
situationele
theorie
betoogt
dat
de
beste
structuur
afhangt
van
de
omgeving
en
technologie;
Burns
en
Stalker
maakten
onderscheid
tussen
mechanistische
en
organische
organisaties.
en
aanpassing
cruciaal
zijn.
Daarnaast
onderzoekt
de
netwerktheorie
hoe
relaties
met
externe
actoren
macht
en
afhankelijkheden
vormen.
Resource
dependence
theory
belicht
hoe
organisaties
afhankelijk
zijn
van
hulpbronnen
en
hoe
relaties
die
afhankelijkheden
managen.
die
zich
moeten
aanpassen
aan
snelle
veranderingen
en
innovaties.
Praktische
toepassingen
zijn
onder
meer
ontwerp
van
organisatiestructuren,
veranderingsprocessen,
besluitvorming
en
human-resourcebeleid.
Organisatietheorie
biedt
zo
handvatten
voor
effectief
management,
strategie
en
samenwerking
binnen
diverse
contexten.