Home

oppervlaktegerelateerde

Oppervlaktegerelateerde is een bijvoeglijk naamwoord dat verwijst naar eigenschappen of processen die worden bepaald of sterk beïnvloed door het oppervlak van een materiaal of voorwerp. Het omvat kenmerken zoals oppervlakte-energie, chemische samenstelling van het blootgestelde vlak, topografie (ruwheid en textuur) en de geometrische eigenschappen van het grensvlak met andere fases (gas, vloeistof of vaste stof).

Zodoende spelen oppervlaktegerelateerde verschijnselen een centrale rol in verschillende vakgebieden. In de chemie en materiaalkunde bepalen

Metingen en modellering van oppervlaktegerelateerde eigenschappen richten zich doorgaans op de kwantificering van oppervlakte-gebied en -kwaliteit.

Zie ook: oppervlaktechemie, oppervlakte-energie, oppervlakte-ruwheid, wettability, katalyse.

---

de
beschikbare
oppervlakte
en
de
oppervlaktestructuur
vaak
de
katalytische
activiteit,
adsorptie
en
reactiesnelheid.
In
de
korrosie-
en
sensorentechnologie
beïnvloeden
oppervlaktekwaliteit
en
oppervlakte-energie
de
voortgang
van
processen
en
de
detectieprestaties.
In
biologie
en
geneeskunde
zijn
interacties
aan
membranen
en
op
celoppervlakken
bijvoorbeeld
cruciaal
voor
binding,
herkenning
en
signaaltransductie.
Veelgebruikte
concepten
zijn
de
specifieke
oppervlakte
(bv.
gemeten
met
de
BET-methode),
de
oppervlakte-energie
en
de
oppervlakte-ruwheid.
De
verhouding
oppervlak-onderdeel
(S/V)
wordt
vaak
gebruikt
om
processen
te
normaliseren
aan
het
beschikbare
oppervlak.
Technieken
zoals
profilometrie,
AFM
en
elektronische
microscopie
leveren
beeld
en
maatwerk
voor
ruwe
oppervlakken
en
topografie,
terwijl
verdelings-
en
adsorptiemodellen
(zoals
Langmuir
of
Freundlich)
raakvlakken
met
oppervlaktegedrag
beschrijven.