oplosmiddelverdamping

Oplosmiddelverdamping is het proces waarbij een of meer oplosmiddelen uit een oplossing, mengsel of suspensie verdampen, waardoor de opgeloste stof achterblijft of een film vormt. Het is een cruciaal stap in veel verfindustrie, lijmtoepassingen en drukwerk, omdat de filmvorming en droogtijden hierdoor bepalen.

Tijdens verdamping is het oplosmiddel aan het oppervlak van de oplossing het meest bereikbaar voor verdamping, maar in dikkere films kan diffusie van oplosmiddel uit de bulk noodzakelijk zijn. De snelheid van verdamping wordt beïnvloed door factoren zoals de dampdruk van het oplosmiddel (hoe vluchtiger, hoe sneller), de temperatuur, luchtsnelheid en relatieve vochtigheid in de omgeving, de filmhuiddikte en de samenstelling van het oplosmiddel en het bindmiddel.

Belangrijke factoren die de verdamping sturen zijn onder meer de vluchtigheid van de gebruikte oplosmiddelen, de temperatuur en ventilatie, en de filmopbouw. Een te snelle verdamping kan poriën- of scheurvorming veroorzaken en het kwaliteitsniveau van de film beïnvloeden; een te langzame verdamping leidt tot lange droogtijden en mogelijk restvocht, wat emissies kan prolongeren.

Toepassingen en aandachtspunten: veel oplosmiddelen zijn vluchtige organische stoffen (VOS) die milieueffecten en gezondheidsrisico’s kunnen hebben. Regelgeving stelt grenzen aan VOC-emissies en er is brand- en explosiegevaar bij vluchtige oplosmiddelen. Beheersing en meting: droogtijden worden vaak bepaald met gewichtmetingen of observaties van filmvorming; processenefficiëntie wordt verbetert door aanpassingen in temperatuur, ventilatie en filmopbouw, of door het gebruik van minder vluchtige oplosmiddelen of watergedragen systemen.