onverstoord

Onverstoord is een woord uit het Nederlands dat zowel als bijvoeglijk naamwoord als bijwoord kan functioneren. Het betekent 'niet verstoord door dingen die gebeuren; kalm, onbewogen of onbevreesd'. Het kan attributief gebruikt worden ('een onverstoorde blik') of predicatief ('hij bleef onverstoord'). Het kan ook als bijwoord voorkomen in zinnen als 'zij zat onverstoord te lezen' of 'hij luisterde onverstoord naar het gesprek'. In meerdere uitdrukkingen komt de betekenis tot uitdrukking, bijvoorbeeld 'onverstoorde rust' of 'onverstoord reageren'.

Etymologie: De term is samengesteld uit on- (ontkenning) en verstoord (van verstoren). Verstoord betekent 'verstoren raken' of 'gehinderd zijn'; de strikt letterlijke betekenis is 'niet verstoord'. Door de negatieprefix on- krijgt het woord de betekenis van afwezigheid van verstoring.

Gebruik en nuance: Onverstoord heeft een formeel tot literaire toon en komt vaker voor in geschreven taal dan in spreektaal. In informele gesprekken kan men eerder spreken van kalm of rustig blijven, maar onverstoord geeft een specifieke nadruk op onbewogen blijven onder afleiding.

Voorbeelden: Hij bleef onverstoord kijken terwijl de storm buiten raasde. Ze werkte onverstoord door totdat het rapport af was. De boodschap werd onverstoord ontvangen.