onschuldig

Onschuldig is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat verwijst naar het ontbreken van schuld of verantwoordelijkheid voor een vermeende fout. Het kan letterlijk betekenen dat iemand geen strafbaar feit heeft gepleegd, maar ook figuurlijk: iemand die niet verantwoordelijk wordt gehouden voor een beschuldiging. Daarnaast kan het slaan op zaken of situaties die vrij zijn van beschuldigingen of kwaadwilligheid.

In het rechtssysteem is presumptie van onschuld een kernprincipe: iedereen wordt als onschuldig beschouwd totdat schuld aan een strafbaar feit is bewezen. Een verdachte kan onschuldig verklaard worden door een rechter; in het geval van vrijspraak geldt de onschuld voor die specifieke verdenking. Het label onschuldig zegt doorgaans niets over morele intentie of toekomstige betrouwbaarheid.

Etymologisch komt het woord van het voorvoegsel on- (niet) en schuld. Het heeft wortels in het Middelnederlandse en is verwant aan vergelijkbare termen in andere Germaanse talen, zoals Duits Unschuldig en Engels innocent.

In het dagelijks taalgebruik kan onschuld ook verwijzen naar naïviteit of onschuldige bedoelingen, bijvoorbeeld wanneer iemands motieven als onschuldig worden gezien, ook als de exacte schuld nog onzeker is.

Zie ook: schuld, presumptie van onschuld, vrijspraak.