omwegingsmaatregel

Een omwegingsmaatregel is een verzamelnaam voor tijdelijke maatregelen die bedoeld zijn om verkeer om een bepaald wegvak heen te leiden. Dit gebeurt bij werkzaamheden, ongevallen of grootschalige evenementen. Het doel is de verkeersveiligheid te waarborgen, de bereikbaarheid te behouden en hinder te beperken, terwijl hulpdiensten toch toegang houden.

Een omwegingsmaatregel omvat doorgaans signalisering en bebording met omleidingsroutes, tijdelijke snelheidsbeperkingen en fysieke maatregelen zoals afsluitingen, pylonen en hekwerken. Soms worden ook tijdelijke verkeerslichten toegepast. Het doel is om een veilige rijomgeving te waarborgen en voldoende capaciteit te bieden op de omleidingsroutes, zodat doorgaand verkeer snel een alternatief kan kiezen.

Het proces omvat doorgaans een verkeerskundige analyse van de verkeersimpact, het ontwerp van één of meerdere omleidingsroutes, en de afgifte van toestemming door de bevoegde autoriteit. Daarna volgen de uitvoering en de monitoring: het plaatsen van borden en barrières, het eventueel aanpassen van de route als de situatie verandert, en het regelmatig evalueren van de verkeersdoorstroom.

Belangrijke aspecten zijn communicatie naar bewoners, bedrijven en weggebruikers, en de afstemming met openbaar vervoer en hulpdiensten. Ook wordt rekening gehouden met de bereikbaarheid van woningen, winkels en zorginstellingen. Na afloop worden de tijdelijke voorzieningen verwijderd en vindt often een evaluatie plaats om lessen te trekken voor toekomstige projecten.

In de praktijk worden omwegingsmaatregelen ingezet door gemeenten, provincies en wegbeheerders als onderdeel van verkeerswerk in uitvoering en omleidingsplannen.