omgevingscontrole

Omgevingscontrole is de term die in Nederland wordt gebruikt voor toezicht en handhaving door overheidsinstanties op naleving van milieuregels en de omgevingsvergunningen. Het doel van omgevingscontrole is het beschermen van de omgeving en de volksgezondheid en het garanderen van een eerlijk en voorspelbaar ondernemingsklimaat.

Uitvoerende partijen zijn vooral de omgevingsdiensten, regionale samenwerkingsverbanden van gemeenten die onder de Omgevingswet opereren. Soms werken zij samen met provincies of waterschappen. De omgevingsdienst houdt toezicht op de uitvoering van de omgevingsvergunning, die als centrale vergunning onder de Omgevingswet functioneert.

De werkzaamheden bestaan uit planmatige inspecties, onaangekondigde controles, het beoordelen van documenten, het nemen van metingen en monsters, en het controleren van monitoringsgegevens en meldingen van een bedrijf of instelling.

Bij het constateren van nalevingsproblemen kan de toezichthouder maatregelen nemen zoals waarschuwingen, last onder dwangsom, bestuurlijke boetes, of de verplichting tot correctieve maatregelen. In ernstige gevallen kan handhaving uitmonden in strafrechtelijke vervolging of sluiting van activiteiten.

Doel van omgevingscontrole is het waarborgen van naleving, het voorkomen van milieuschade en het bevorderen van transparantie en rechtszekerheid in de uitvoering van regels rondom milieu, ruimte en gezondheid.