odrzucenie

Odrzucenie to proces lub stan odrzucenia czegoś lub kogoś. W języku ogólnym odnosi się do niezaakceptowania, odrzucenia propozycji, idei, żądań lub osób. Etymologia: odrzucić pochodzi od przedrostka od- dodanego do czasownika rzucić, co dosłownie oznacza „wyrzucenie” lub „odrzucenie”.

W kontekstach społecznych i psychologicznych odrzucenie najczęściej występuje jako odrzucenie interpersonalne, na przykład w relacjach romantycznych, w grupie rówieśniczej czy w miejscu pracy. Skutki mogą obejmować ból emocjonalny, obniżone poczucie własnej wartości i poczucie izolacji. W psychologii opisuje się zjawisko „rejection sensitivity” (ang. rejection sensitivity) – wrażliwość na odrzucenie – oraz mechanizmy obronne i strategie radzenia sobie, takie jak poszukiwanie wsparcia społecznego, reinterpretacja sytuacji i odbudowa tożsamości.

W kontekście medycznym odrzucenie odnosi się do immunologicznej reakcji organizmu na przeszczep narządu lub tkanek. Może prowadzić do utraty funkcji przeszczepu; leczenie obejmuje immunosupresję, monitorowanie poziomów leków i, w razie potrzeby, interwencje medyczne.

W administracji i prawie odrzucenie dotyczy decyzji odmawiającej uznania wniosku lub zgłoszenia, np. odrzucenia wniosku o dofinansowanie czy skargi. W praktyce termin ten bywa także używany w codziennych kontekstach, związanych z niezaakceptowaniem propozycji lub idei.

Odrzucenie bywa zjawiskiem powszechnym, występującym w różnych sferach życia i funkcjonującym na różnych poziomach, od prywatnych doświadczeń po systemy opieki zdrowotnej i administracyjne.