obligatieinkomsten

Obligatieinkomsten zijn de inkomsten die beleggers ontvangen uit obligaties. De belangrijkste bron is de periodieke couponrente die de uitgever van de obligatie uitkeert aan de houder, meestal halfjaarlijks of jaarlijks. Sommige obligaties, zoals zero-coupon obligaties, leveren geen regelmatige coupons maar realiseren inkomsten via waardevermeerdering tot de aflossingsdatum. Daarnaast kunnen beleggers bij verkoop van een obligatie winst of verlies realiseren, wat het totale rendement beïnvloedt maar geen reguliere inkomstenstroom is.

Naast couponbetalingen bestaan er verschillende manieren om rendement te meten. Couponrendement is de verhouding tussen de coupon en de huidige prijs. De current yield kijkt naar de coupon ten opzichte van de huidige marktprijs. Yield to maturity geeft het totale verwachte rendement weer bij aanhouding tot vervaldatum, inclusief de herinvestering van ontvangen coupons. Voor variabel rentende obligaties passen de coupons zich periodiek aan aan een referentierente; bij zero-coupon obligaties is er geen periodieke coupon.

Fiscale behandeling van obligatie-inkomsten verschilt per jurisdictie. In sommige landen worden couponbetalingen belast als inkomsten, in andere kan de belasting anders geregeld zijn of afhankelijk zijn van vermogensbelasting. Beleggers moeten rekening houden met de fiscale implicaties bij het berekenen van netto inkomsten.

Risico’s bij obligatie-inkomsten omvatten renteschommelingen en koersrisico: de waarde van een obligatie beweegt omgekeerd met de rentestanden en de duur geeft de gevoeligheid aan. Reinvesteringrisico speelt een rol als de ontvangen coupons tegen lagere tarieven herbelegd moeten worden. Kredietrisico verwijst naar kans op wanbetaling door de uitgever, en valutarisico kan optreden bij buitenlandse obligaties. Obiligatie-inkomsten zijn daarmee afhankelijk van rente, krediet, valuta en fiscale omstandigheden.