nietbeursgenoteerde

Niet-beursgenoteerde is een term die verwijst naar bedrijven waarvan de aandelen niet publiek verhandelbaar zijn op een aandelenbeurs. In tegenstelling tot beursgenoteerde bedrijven, waarvan de aandelen op een beurs verhandeld worden, zijn niet-beursgenoteerde ondernemingen meestal privéhouderijen.

Eigendom en structuur: Deze bedrijven kenmerken zich vaak door een geconcentreerde eigendomsstructuur, met aandelen in handen van oprichters, families, angel investors, private equity of een beperkt aantal aandeelhouders. In de praktijk is de meest voorkomende rechtsvorm in Nederland voor dergelijke bedrijven de besloten vennootschap (BV), hoewel ook een naamloze vennootschap (NV) privé kan zijn.

Financiering en liquiditeit: Aandelen worden niet publiek verhandeld, waardoor kapitaal voornamelijk wordt aangetrokken via private placements, bancaire leningen, herinvesteringen of kapitaalinjecties door bestaande aandeelhouders. De liquiditeit is beperkt: uitkeren van aandelen vindt meestal plaats met instemming van andere eigenaren of via privéselectieovereenkomsten, en verkoop van aandelen gebeurt minder snel dan op een beurs.

Waardering en disclosure: Waardering gebeurt meestal op basis van private onderhandelingen of interne bedrijfswaarderingen in plaats van marktrijke prijzen. Publicatie- en disclosureverplichtingen zijn over het algemeen beperkter dan bij beursgenoteerde bedrijven; privaatbedrijven moeten wel voldoen aan de algemene jaarrekeningregels en andere Nederlandse vennootschapswetgeving, maar niet aan de uitgebreide beursgerelateerde transparantie en governance-eisen.

Voordelen en nadelen: Niet-beursgenoteerde bedrijven hebben meer controle en minder regeldruk, maar ervaren vaak afhankelijkgheid van privékapitaal en minder liquiditeit. Exitmogelijkheden omvatten verkoop aan derden of private-equitytransacties, eerder dan een beursgang.