niekwestionowalnoci

Niekwestionowalność to cecha czegoś, co według uzasadnionych przesłanek nie podlega sensownemu kwestionowaniu. Termin ten bywa używany w nauce, filozofii oraz mediach, by opisać stwierdzenia, dane lub reguły uznane za oczywiste, niepodlegające racjonalnym sprzeciwom w danym kontekście. W praktyce mówi się o niekwestionowalności faktów opartych na niepodważalnych dowodach, o pewności wyników badań lub o fundamentach normatywnych, które uważane są za niepodważalne.

Etymologicznie słowo wywodzi się z czasownika kwestionować oraz przedrostka nie- i zakończenia -ność, które tworzy rzeczownikowy opis cechy. W języku polskim istnieją pokrewne pojęcia, takie jak niepodważalność czy bezsprzeczność; różnica polega na niuansach semantycznych—niekwestionowalność podkreśla brak możliwości sensownego podważania w danym kontekście, podczas gdy niepodważalność sugeruje całkowitą niepodważalność bez wyjątku.

Zastosowania obejmują obszary, gdzie dane są powtarzalne, replikowalne i wspierane wieloma źródłami, a także w kontekstach prawnych czy normatywnych, gdzie pewne zasady bywają postrzegane jako fundamenty działania. Jednak koncepcja ta bywa krytykowana jako ryzyko nadmiernego zawieszenia krytycznego myślenia i retoryki odwołującej się do autorytetu.

Zobacz także: niepodważalność, bezsprzeczność, dogmatyzm. Przykłady użycia obejmują stwierdzenia o niekwestionowalności wyników badań, przy założeniu, że dowody są wystarczająco silne; w praktyce nie zawsze tak jest, gdyż nowe dane mogą prowadzić do reinterpretacji.