namenwoorden

Naamwoord, meestal zelfstandig naamwoord genoemd, is een woordsoort die namen geeft aan mensen, plaatsen, dingen of begrippen. Ze kunnen concreet zijn (een boom, een stoel) of abstract (vrijheid, geluk). In de grammatica maakt men onderscheid tussen eigennaam en soortnaam: een eigennaam verwijst naar een specifieke entiteit (Amsterdam, Isa); een soortnaam verwijst naar een klasse of categorie (stad, hond). Naamwoorden kunnen telbaar zijn (een boek, drie auto’s) of ontelbaar (water, melk). In het Nederlands is er geen grammaticaal geslacht zoals in sommige talen; wel bepalen lidwoorden en andere determinanten vaak of een naamwoord een de- of een-woord is (de hond, het huis) en of een onbepaald lidwoord mogelijk is bij enkelvoudige telbare naamwoorden, zoals 'een boek'.

Naamwoorden vervullen verschillende zinsfuncties: als onderwerp (De hond blaft), als lijdend voorwerp (Ik lees het boek), of als meewerkend voorwerp (Ik geef de docent het boek). Ze komen voor in samengestelde naamwoorden (boomgaard, koffiekopje) en kunnen verkleinen (boek → boekje) die de betekenis veranderen.

De hoofdletters: eigennaam en het eerste woord van een zin krijgen altijd een hoofdletter; gewone naamwoorden schrijven we meestal met een hoofdletter alleen als ze aan het begin van een zin staan of in titels. Meervoud wordt vaak gevormd met -en of -s; sommige naamwoorden hebben onregelmatige meervouden.