milieuheffingen

Milieuheffingen zijn overheidsheffingen die bedoeld zijn om de milieukosten van productie en consumptie in de prijs mee te nemen en zo milieuschade te verminderen. Ze vormen een instrument van milieufiscaliteit en proberen gedrag te stimuleren dat minder belastend is voor het milieu.

Gebaseerd op het principe van de vervuiler betaalt, proberen deze heffingen gedrags- en investeringsprikkels te geven richting schonere technologieën, beter afvalbeheer en minder uitstoot. Daarnaast leveren de opbrengsten vaak middelen op voor milieubescherming, infrastructuur of andere duurzame projecten.

Voorkomende vormen zijn heffingen op energie en water, afval en verontreinigende emissies, of kosten gerelateerd aan het gebruik van bepaalde producten en diensten. Milieuheffingen kunnen nationaal, regionaal of lokaal worden opgelegd en worden meestal per eenheid geïnd, bijvoorbeeld per liter, per kilogram, of per voertuig.

Voordelen van milieuheffingen omvatten de incentive voor milieuvriendelijker keuzes en het vergroten van de financiering voor milieuprojecten. Nadelen kunnen onder meer zijn: lasten voor lagere inkomens als de prijsprikkel geen compensatie kent, administratieve complexiteit en onzekerheid over de effectiviteit als de heffing te laag of niet goed gedoseerd is.

Zie ook: milieubelastingen, ecotaks, polluter pays-principe.