Home

metapopulacje

Metapopulacje to koncepcja w ekologii opisująca zestaw odrębnych podpopulacji zamieszkujących odizolowane fragmenty siedliska, które łączone są siecią migracji. Choć każdy fragment może funkcjonować samodzielnie, ich dynamika zależy od przepływów osobników między plastrami, a rozkład siedliska i krajobraz wpływają na tempo tych procesów.

Kluczowym mechanizmem są procesy kolonizacji nieobsadzonych plastrów i wyginięcia w zajętych. W klasycznym modelu Levinsa tempo

Model opisuje: dp/dt = c p (1-p) − e p. W stanie stacjonarnym p* = 1 − e/c dla c

Czynniki krajobrazowe, takie jak wielkość i rozmieszczenie plastrów, rodzaj matrycy i stopień fragmentacji, kształtują c i

Znaczenie praktyczne metapopulacji ma istotne znaczenie w ochronie bioróżnorodności: utrzymanie sieci siedlisk, tworzenie korytarzy migracyjnych i

kolonizacji
c
i
tempo
wyginięcia
e
decydują
o
losie
całej
metapopulacji.
Zmienność
krajobrazu,
wielkość
plastrów
i
ich
odległości
wpływają
na
wartości
tych
parametrów.
>
e.
Zjawisko
ratunkowe
(rescue
effect)
może
utrzymywać
populację
nawet
przy
wysokim
ryzyku
lokalnego
wyginięcia.
e.
Silna
konektywność
wzmacnia
przetrwanie
metapopulacji,
podczas
gdy
izolacja
sprzyja
utracie
plastrów
i
wzrostowi
turnoveru.
monitorowanie
zajęcia
plastrów
pozwala
zwiększyć
stabilność
regionalnych
populacji.