makroekonomicznych

Makroekonomia bada gospodarkę jako całość. Koncentruje się na agregatach ekonomicznych, takich jak produkt krajowy brutto (PKB), inflacja, bezrobocie, inwestycje i bilans handlowy, a także na długoterminowym wzroście oraz krótkoterminowych wahaniach koniunktury.

Główne wskaźniki makroekonomiczne obejmują PKB realny, inflację, bezrobocie, inwestycje oraz bilans handlowy i zależności między nimi. Dodatkowo analizuje się wzrost wydajności, płace, kursy walutowe i stopy procentowe, które wpływają na decyzje gospodarstw domowych i firm.

Modele makroekonomiczne, takie jak AD-AS (aggregate demand–aggregate supply) i IS-LM, pomagają opisywać, jak popyt i podaż w gospodarce wpływają na ceny i produkcję. Rozwój teorii uwzględnia krótkoterminowe szoki popytu i podaży oraz długoterminowy wzrost wynikający z inwestycji, innowacji i kapitału ludzkiego.

Polityka makroekonomiczna obejmuje działania fiskalne i monetarne mające na celu stabilizację gospodarki, pełne zatrudnienie i stabilną inflację. Fiskalna polega na wydatkach publicznych i podatkach; monetarna — na stopach procentowych i podaży pieniądza. W praktyce decyzje podejmują organ rządowy i bank centralny.

Pomiar makroekonomiczny opiera się na statystykach narodowych i międzynarodowych; instytucje takie jak banki centralne i ministerstwa odpowiadają za monitorowanie sytuacji i implementację polityk. Globalizacja i szoki zewnętrzne wpływają na zmienność makroekonomiczną.