maankalendersysteem

Een maankalendersysteem is een kalender die zich primaire richt op de maancyclus. In zulke systemen bepalen de fasen van de maan, met name de新 maan en de maansikkel, de start en duur van maanden. De synodische maand, de periode tussen opeenvolgende new moons, bedraagt gemiddeld ongeveer 29,53 dagen. Op basis daarvan worden maanmaanden vastgesteld, meestal met een lengte van 29 of 30 dagen. In sommige tradities wordt de exacte start van een maand bepaald door waarneming van de maan, in andere gevallen door vaste regels.

Er bestaan twee hoofdtypen maankalenders. Een puur maankalendersysteem telt twaalf maanmaanden per jaar, wat ongeveer 354 of 355 dagen oplevert. Het zonnejaar wordt niet expliciet gevolgd, waardoor de seizoenen door het jaar heen verschuiven. Een voorbeeld hiervan is het strikt maankalend systeem waarin maanden starten bij de waarneming van de maansikkel; de maandlengte volgt vaak een 29/30-dagenpatroon en kan variëren tussen culturen en regels.

Een lunisolair kalendersysteem combineert maanmaanden met een zonnejaar. Om de seizoenen stabiel te houden, wordt periodiek een intercalair maand toegevoegd. Voorbeelden zijn de Hebreeuwse kalender en de traditionele Chinese kalender. Deze systemen houden rekening met zowel de maanfasen als de zonnecyclus, zodat religieuze festiviteiten en landbouwperioden in overeenstemming blijven met de seizoenen.

Toepassingsgebieden omvatten religieuze vieringen, landbouw en traditionele tijdrekening. Verschillen in startregel, maandlengte en intercalatieskenmerken maken maankalendersystemen cultureel divers en historisch belangrijk.