luchtvermeerdering

Luchtvermeerdering is een vegetatieve propagatiemethode waarbij een nieuwe plant ontstaat aan de steel van een volwassen moederplant, terwijl deze nog aan de moederplant vastzit. Het doel is een klon: een genetisch identieke kopie van de moederplant. De methode wordt vooral toegepast bij houtige planten zoals fruitbomen, sierlijke struiken en sommige kamerplanten.

Procedure en uitvoering

Bij luchtvermeerdering wordt een gedeelte schors rond een tak blootgelegd door een ringvormige snede of schoning van het cambium aan te brengen. Dit stimulert de plant om wortels te vormen op het vochtige weefsel net onder de schors. Het blootgelegde gedeelte wordt voorzien van een vochtige subsstraat, zoals sphagnummos, kokosvezel of een ander substraat, en daarna afgedekt met plastic of folie om een hoge luchtvochtigheid te behouden. Soms wordt een hormoon voor wortelvorming gebruikt. Nadat zich wortels hebben gevormd, meestal na enkele weken tot maanden, wordt het gearriveerde stuk afgesneden onder de wortels en in potgrond geplaatst.

Toepassingen en voordelen

Luchtvermeerdering is geschikt voor soorten die moeilijk geworteld kunnen raken via stekken, en maakt het mogelijk om een gewenste struik- of boomvorm snel te klonen. Het resultaat is genetisch identiek aan de moederplant, wat bruikbaar is voor behoud van gewenste eigenschappen zoals bloemkleur of fruitkwaliteit. Het kan meerdere afgeleiden tegelijk opleveren vanuit één plant.

Nadelen en aandachtspunten

De procedure vergt tijd, zorg en controle van vochtigheid en temperatuur. Risico’s zijn onder meer rotting, schimmels of verwondingen aan de tak. Niet elke soort reageert even goed op luchtvermeerdering, en succespercentages variëren met soort en omstandigheden.

Zie ook

Propagatie, stekken, enten.