luchtstromingen

Luchtstromingen verwijzen naar bewegingen van de lucht, zowel in de atmosfeer als in gesloten ruimten. Ze ontstaan door verschillen in luchtdruk en temperatuur en worden beïnvloed door de zwaartekracht. Op grotere schaal speelt ook de draaiing van de aarde een rol, bekend als de Corioliskracht.

In de atmosfeer bestaan grootschalige en kleinschalige stromingen. Grootschalige patronen worden gestuurd door globale circulatiecellen zoals de Hadley-cel, de Ferrel-cel en de polaire cel, die samen leiden tot karakteristieke windpatronen op verschillende breedten en hoogten. Op grote hoogte ontstaan sterke westenwinden, jetstreams, die de beweging van weersystemen bepalen. Regionale winden ontstaan door variaties in temperatuur en druk tussen land en zee, zoals passaatwinden rond de tropen, westelijke winden op gematigde breedten, en lokale verschijnselen als bries, zee- en landwind en berg- en dalwinden.

Kleine schaal: convectie veroorzaakt verticale luchtstromen die buien kunnen versterken; horizontale winden worden beïnvloed door obstakels en stedelijke omgevingen en kunnen laminaire stroming zijn of turbulentie vertonen.

In gebouwen en industriële omgevingen zijn luchtstromingen cruciaal voor ventilatie en thermisch comfort. Ze ontstaan door ventilatiesystemen, temperatuurverschillen en de aanwezigheid van openingen en obstakels. De eigenschappen van de lucht, zoals dichtheid, viscositeit en turbulentie, bepalen het gedrag van de stroming. Luchtstromingen beïnvloeden weersystemen, klimaat, luchtkwaliteit en het binnenklimaat.