levenstevredenheid

Levenstevredenheid is de cognitieve evaluatie door een persoon van zijn of haar leven als geheel. In de literatuur over subjectief welbevinden is dit een kerndimension naast de affectieve componenten van geluk en tegenslag. Het betreft een reflectieve beoordeling die doorgaans minder afhankelijk is van korte stemmingen en vaker gedurende langere periodes stabiliteit laat zien, hoewel veranderingen door gebeurtenissen en omstandigheden mogelijk zijn.

Meting gebeurt meestal met een enkel item zoals de vraag hoe tevreden men is met het leven in het algemeen, vaak op een schaal van 0 tot 10 (Cantril ladder). Daarnaast worden meer uitgebreide instrumenten gebruikt, zoals de Satisfaction with Life Scale (SWLS), een vijfitemschaal die gericht is op de algehele tevredenheid over het leven.

Onderzoek naar levenstevredenheid kijkt naar determinanten zoals gezondheid, inkomen, werk en arbeidsomstandigheden, sociale banden en autonomie. Determinanten hebben doorgaans een positief verband met levenstevredenheid, terwijl chronische ziekte, werkloosheid en een gebrek aan sociale steun negatief uitpakken. Persoonlijkheidskenmerken zoals neuroticisme en extraversie spelen ook een rol.

Levenstevredenheid is een belangrijke indicator in studies over subjectief welbevinden en maatschappelijke welvaart. Het wordt gebruikt in internationale vergelijkingen, beleidsmonitoring en kwaliteit van leven-onderzoek. Daarnaast leveren tijdreeksen en vergelijkingen met andere landen inzichten in beleidsprioriteiten zoals inkomen, gezondheid en sociale cohesie.

In officiële statistieken van Nederland wordt aandacht besteed aan levenstevredenheid als onderdeel van welzijnsindicatoren, terwijl internationale bronnen zoals OECD Better Life Index en EU-SILC vergelijkingen mogelijk maken.