landbouwvoertuigen

Landbouwvoertuigen zijn voertuigen die op landbouwbedrijven worden ingezet voor transport, het verrichten van veldwerk en de verwerking van agrarische producten. De groep omvat tractoren, zelfrijdende oogstmachines en diverse aanhangwagens en werktuigen die achter of op een trekker kunnen worden gemonteerd, zoals cultivators, zaaimachines, spuitinstallaties en balenpersen.

Tractoren vormen de kern van de mechanisatie. Ze leveren aandrijving via wielen of rupsbanden en kunnen vermogen leveren aan hulpmiddelen via een Power Take-Off (PTO) en hydraulische systemen. Tractors variëren in vermogen, aandrijving (2WD/4WD) en configuraties voor velden, weggebruik en heuvelachtig terrein.

Naast tractoren bestaan er zelfrijdende oogstmachines, zoals combines voor graan en voederoogstmachines, en aanhangwagens en gemonteerde werktuigen zoals spuitinstallaties, cultivators en zaaimachines. Aanhangwagens en opleggers (kippers, transportwagens) dienen voor vervoer van oogst, mest of materiaal.

Technologie en efficiëntie: moderne landbouwvoertuigen combineren krachtige motoren met hydrauliek, PTO en vierwielaandrijving. Veel voertuigen zijn uitgerust met GPS, telemetrie en automatische of semiautomatische aansturing voor precisielandbouw, waardoor gewasbescherming, bemesting en zaaien nauwkeuriger plaatsvinden.

Veiligheid en regelgeving: voertuigen voor gebruik op de openbare weg zijn onderworpen aan regelgeving en hebben vaak ROPS en veiligheidsgordels, verlichting en remmen geschikt voor weggebruik. Milieuaspecten omvatten emissienormen (Stage V in Europa) en de ontwikkeling van dieselalternatieven en elektrische aandrijving.

Historisch gezien maakte mechanisatie een overgang van paard en wagen naar motorische trekkracht na de vroege 20e eeuw; Fordson-tractor en andere merken speelden een sleutelrol, wat leidde tot grotere opbrengsten en veranderde werkprocessen op het land.