Home

landbouwnormen

Landbouwnormen zijn normen en richtlijnen die gelden voor de landbouwsector. Ze geven aan welke productieprocessen, dier- en plantpraktijken, milieu-impact en productkwaliteit aanvaardbaar zijn en vormen daarmee een kader voor verantwoorde landbouw. De term verwijst naar zowel wettelijke normen als vrijwillige normen die door de overheid, Europese regelgeving en/of sectororganisaties worden vastgesteld. Sommige landbouwnormen zijn verplicht en worden gehandhaafd via controles en vergunningen; andere zijn vrijwillig of op sectorniveau afgesproken als kwaliteits- en duurzaamheidsstandaarden.

De normen bestrijken doorgaans meerdere domeinen, zoals dierenwelzijn (ruimte, verzorging, gezondheid), voeder- en hygiënevoorschriften, mest- en

De governance van landbouwnormen omvat constructies vanuit de overheid en toezichthoudende instanties, maar ook brancheorganisaties die

Landbouwnormen evolueren mee met beleidsprioriteiten, technologische ontwikkelingen en maatschappelijke verwachtingen ten aanzien van dierenwelzijn, milieu en

waterbeheer,
milieu-impact
(bodem,
water,
lucht,
stikstof),
veiligheid
en
traceerbaarheid
van
producten.
Ze
gelden
vaak
in
veehouderij,
akkerbouw
en
tuinbouw
en
kunnen
zowel
nationaal
als
Europees
van
aard
zijn.
normen
op
vrijwillige
basis
ontwikkelen.
Handhaving
vindt
plaats
via
inspecties,
rapportages
en,
waar
van
toepassing,
sancties
zoals
boetes
of
het
intrekken
van
vergunningen.
voedselveiligheid.
Ze
kunnen
regionaal
verschillen
en
worden
regelmatig
herzien
om
actuele
praktijken
en
doelen
te
reflecteren.