lactaatdrempel

Lactaatdrempel, ook wel lactate threshold genoemd, is een begrip uit de sportfysiologie dat verwijst naar het punt in progressieve inspanning waarbij de bloedlactaatconcentratie begint te stijgen doordat lactaatproductie sneller toeneemt dan de lactaatklaring. In veel gevallen ligt deze drempel bij ongeveer 2 mmol/L voor de eerste stijging, maar de exacte waarde varieert tussen individuen en activiteiten. Een tweede grens, OBLA (onset of blood lactate accumulation), wordt vaak vastgesteld bij circa 4 mmol/L.

Fysiologisch ontstaat lactaat wanneer glycolyse meer lactaat produceert dan het lichaam snel kan oxideren. Bij lage tot matige intensiteit wordt lactaat snel opgenomen en verwijderd via de lever, het hart en skeletspieren. Bij hogere intensiteiten neemt de productie toe en kan de clearance achterblijven, waardoor het bloedlactaatniveau stijgt.

Types en meetpunten: LT1 en LT2 zijn twee onderlinge drempels die soms onderscheiden worden. LT1 markeert het punt waarop lactaat voor het eerst begint te stijgen ten opzichte van rust, LT2 (of OBLA) geeft een vervolgende stijging aan die vaak rond 4 mmol/L ligt. MLSS, het maximale lactaat-stationaire niveau, beschrijft daarentegen de hoogste trainingsintensiteit waarbij lactaatover tijd stabiel blijft.

Metingen en toepassing: lactaatdrempel wordt meestal vastgesteld via een inspanningstest met geleidelijke belastingverhoging en bloedprikken, of via afgeleide ventilatoire drempels (VT1, VT2). In de trainingspraktijk wordt trainen rond de LT ingezet om duur- en uithoudingsvermogen te verbeteren; zones langs LT dienen als leidraad voor belasting en herstel.

Interpretatie en beperkingen: drempels variëren tussen personen en hangen af van factoren zoals trainingstoestand, voeding, hydratatie en omgeving. Verschillende definities en meetmethoden kunnen leiden tot verschillende waarden, waardoor LT, LT1/LT2, OBLA en MLSS soms door elkaar worden gebruikt.