laagconjunctuur

Laagconjunctuur is een term uit de macro-economie die verwijst naar een fase in de conjunctuurcyclus waarin de economische activiteit tijdelijk onder het potentieel ligt. Kenmerkend is doorgaans dat de productie afneemt of weinig groeit, terwijl werkloosheid en onderbesteding kunnen toenemen. Het begrip staat in contrast met hoogconjunctuur (boom) en met periodes van herstel of tot stilstand. In een laagconjunctuur ligt de vraag naar goederen en diensten vaak onder de capaciteit van de economie.

kenmerken en indicatoren

Kenmerkend voor een laagconjunctuur zijn dalende of maar geringe groeicijfers van het bruto binnenlands product (bbp), afnemende investeringen en consumptie, dalende bedrijvigheid en soms stijgende werkloosheid. Inflatie kan laag blijven of afnemen terwijl economische activiteit vertraagt. Externe factoren zoals dalende export, vertraagde handel of financiële spanningen kunnen de situatie verergeren.

oorzaken en evolutie

Een laagconjunctuur ontstaat door een combinatie van dempende vraag, financiële stress en/of externe schokken. Veranderingen in monetair en fiscaal beleid kunnen de duur en diepte ervan beïnvloeden. Een fase van laagconjunctuur kan natuurlijke slijtage van de conjunctuurcyclus volgen of juist voortkomen uit een schok die het vertrouwen en de bestedingen ondermijnt.

beleid en effecten

Beleid tijdens een laagconjunctuur is vaak gericht op stimulerende maatregelen om de vraag te ondersteunen, zoals renteverlagingen, versnellingsmaatregelen in overheidsuitgaven of fiscale steun. Op de lange termijn ligt de focus op structurele hervormingen en productiviteitsverhoging om toekomstige groei te versterken.

voorbeelden en context

In de recente decennia zijn economische neergangen wereldwijd voorkomen, zoals tijdens de financiële crisis van 2008-2009 en de pandemieperiode, waarin landen in verschillende mate te maken kregen met laagconjunctuur. Het verloop verschilt per land en per sector.