krijtlaag

Een krijtlaag is een sedimentaire rotslaag die voornamelijk bestaat uit krijt, een zachte, witachtige kalksteen die voornamelijk is opgebouwd uit microkalkdeeltjes van calcareuze micro-organismen zoals coccolithoporen. Krijtlagen zijn vormen van kalksteen met een fijnkorrelig, soms witty vezelachtig tot zuiverwit uiterlijk en zijn vaak goed te onderscheiden door hun lage dichtheid en lichtgewicht structuur.

Ontstaanswijze en omgeving: Krijt ontstaat in warme, ondiepe zeegebieden gedurende het grootste deel van het Krijt, ongeveer tussen 145 en 66 miljoen jaar geleden. In deze omgevingen voeren planktonorganismen enorme hoeveelheden kalkhoudende resten af, die zich ophopen en in zalvende lagen gefosiliseerd raken. Door compactie vormen deze ophopingen de karakteristieke, zachte en bruikbare krijtlaag. In verloop van tijd kunnen onderliggende en bovenliggende lagen tonen van verschillende sedimentaire omgevingen opleveren, waardoor krijtlagen belangrijke stratigrafische aanwijzingen leveren.

Eigenschappen en gebruik: Krijt is reliëfarm en relatief zacht, reageert met dilute zuren en kan flinke erosie ondervinden. Het bevat vaak knollen van harder materiaal zoals silex (vuursteen) en kan onder grote druk tot marmerachtig of bandenachtig textuur leidt. Krijt wordt veelvuldig gebruikt in de bouw, cement- en limeproductie en als bodemaarde vanwege zijn calciumcarbonaatgehalte.

Verspreiding en belang: Krijtlagen komen wereldwijd voor, vooral in Europa en delen van Noord-Amerika, en vormen belangrijke stratigrafische en hydrogeologische eenheden. Ze leveren informatie over het Krijt, biodiversiteit uit die tijd en fungeren als belangrijke aquifers in sommige regio’s.