kredietbeoordelingen

Kredietbeoordelingen zijn evaluaties van de kredietwaardigheid van een persoon of organisatie, bedoeld om het risico op wanbetaling te bepalen en om kredietvoorwaarden vast te stellen. Ze kunnen worden opgesteld door de kredietverstrekker op basis van interne modellen, of door externe partijen zoals kredietbureaus en kredietbeoordelaars. Een veelgebruikt onderscheid is dat kredietwaardigheidsbeoordelingen de kans op terugbetaling kwantificeren, terwijl kredietratings vaak categorieën of niveaus aangeven (bijvoorbeeld hoog of laag risico).

Methoden en bronnen: Beoordelingen baseren zich op financiële gegevens zoals inkomsten, schulden, betaalgeschiedenis, activa, kasstroom en liquiditeit, evenals sector- en macro-economische factoren. Data komen uit kredietregistraties, bank- en leveranciersinformatie, jaarrekeningen en openbare registers. Bij consumenten ligt meestal een kredietscore aan de basis; bij bedrijven gaat het vaak om een kredietrating of een scorecard.

Types en toepassingen: Interne modellen kunnen door kredietgevers zelf worden ontwikkeld; externe beoordelingen worden veelal gebruikt door banken, kredietverzekeraars en leveranciers. Toepassingen omvatten het bepalen van leenbedragen, kredietlimieten, rentepercentages en betalingsvoorwaarden, maar ook bredere risicobeheer en naleving van regelgeving.

Beperkingen en privacy: Kredietbeoordelingen zijn afhankelijk van de kwaliteit en volledigheid van data en kunnen biases of fouten bevatten. Ze bieden geen garanties tegen wanbetaling en staan onder strikte privacy- en databeveiligingsregels.

Voorbeelden van bronnen: Internationale kredietwaardigheidsbureaus zoals Standard & Poor’s, Moody’s en Fitch Ratings geven ratings voor bedrijfs- en overheidskrachten; consumenten- en commerciële dossiers worden gehanteerd door bureaus als Experian, Equifax, TransUnion en, in Nederland, Bureau Krediet Registratie (BKR).