koolstofdioxideconversie

Koolstofdioxideconversie verwijst naar het proces waarbij koolstofdioxide (CO2) wordt omgezet in andere chemische verbindingen, brandstoffen of energiedragers. Het doel is CO2 te gebruiken als grondstof en tegelijk emissies te verminderen. Conversie kan op verschillende manieren plaatsvinden, waaronder thermochemische, elektrochemische, fotokatalytische en biologische routes.

Thermochemicale conversie omvat hoge-temperatuurprocessen en chemische reacties die CO2 samen met waterstof of andere reagens omzetten in vloeibare brandstoffen, chemische bouwstenen of synthesegas (een mengsel van CO en H2). Voorbeelden zijn CO2-hydrogenatie tot methanol, de vorming van syngas via omgekeerde waterstofkwierg, en verdere omzetting naar koolwaterstoffen. Elektrochemische conversie gebruikt elektrolyzers en metalen katalysatoren om CO2 te reduceren tot CO, vormen, methanol of langere koolwaterstoffen, aangedreven door hernieuwbare elektriciteit.

Fotokatalytische (of fotokatalytische) conversie beoogt CO2 rechtstreeks met zonlicht om te zetten in producten zoals CO, formiaat, methanol of koolwaterstoffen, vaak met behulp van fotokatalysatoren. Biologische conversie omvat processen waarbij micro-organismen of enzymen CO2 fixeren tot organische verbindingen, bijvoorbeeld via fermentatie of microbie­le elektrosynthese.

Toepassingen en context: koolstofdioxideconversie valt vaak onder koolstofopname en reutilisatie (CCU) en kan samenhangen met koolstofopslag en -beleid (CCS/CCU). Uitdagingen zijn onder meer energiekosten, selectiviteit, efficiëntie en levenscyclusemissies. Desalniettemin vormt koolstofdioxideconversie een onderzoeksfocus voor duurzame chemie en hernieuwbare brandstoffen.