klierafvoeropening

Een klierafvoeropening, in medische termen ook wel een ductopening genoemd, is de openingspoort van de afvoergang van een exocriene klier. Via de afvoerkanalen (ductus) verlaten secreties zoals zweet, talg, speeksel of gal de klier en worden deze uitgescheiden op een oppervlaktelaag van het lichaam of in een lichaamsgelegenheid. De openingsplaats kan extern liggen, bijvoorbeeld op de huid of in slijmvlies, of intern, wanneer de duct uitmondt in een holte of lumen binnen het lichaam.

Voorbeelden van klierafvoeropeningen zijn te vinden in verschillende klieren: zweetklieren en talgklieren van de huid openen zich op het huidoppervlak of in haarfollikels; speekselklieren voeren hun secreties af naar de mondholte via grote en kleine speekselkanalen; traanklieren leveren tranen af aan het oogoppervlak via uitscheidingskanalen; lever- en galwegen voeren gal af naar de darm via de galwegstelsel; melkklieren hebben melkgangen die uitmonden op de tepel.

Clinisch gezien is een vrije en onbelemmerde klierafvoeropening cruciaal voor een juiste secretiebemaling. Verstoppingen, vernauwingen of obstructies van een duct kunnen leiden tot pijn, ontsteking en secundaire complicaties zoals cystevorming of infectie. Voorbeelden zijn sialolithiasis bij speekselklieren, galstuwing bij galwegen en ductale stenose bij huid- of slijmvliesklieren. Diagnostiek en behandeling richten zich doorgaans op het herstellen van de patency van de afvoeropening.