kleurconversies

Kleurconversies zijn omzettingen tussen verschillende kleurmodellen of -ruimten. In digitale beeldvorming en drukwerk bepalen ze hoe een kleur er op verschillende apparaten en media uitziet. Voor een consistente weergave is vaak een kleurbeheersysteem nodig, met ICC-profielen die de relatie tussen toestellen en een gemeenschappelijke referentie vastleggen.

Veelgebruikte kleurmodellen zijn RGB, CMYK, LAB en XYZ. RGB is additief en wordt gebruikt op beeldschermen; CMYK is subtractief en is standaard voor drukwerk. LAB en XYZ zijn bedoeld als device-independent representaties die colorimetrische waarden beschrijven, waarmee tussenruimten geconverteerd kan worden. Verder bestaan er varianten zoals sRGB, Adobe RGB en Display P3, die elk een ander gamut definiëren voor schermen.

Het behoud van numerieke waarden vereist vaak linearisatie en gamma-correctie. De sRGB-ruimte gebruikt een gamma van ongeveer 2,2; sommige systemen werken met lineaire ruimten voor rekentaken. Een ICC-profiel vertelt hoe een bepaald apparaat de kleuren omzet naar een zogenaamde profile connection space (PCS), meestal CIE XYZ, en terug. Kleurbeheersystemen gebruiken deze profielen om automatisch conversies tussen ruimten uit te voeren.

Uitdagingen bij kleurconversies zijn onder meer gamut-beperkingen, waarbij een kleur uit RGB niet volledig kan worden weergegeven in CMYK, wat tot clipping of nauwkeurigheidsverlies leidt. Metamerisme, met name bij kunstlicht, kan verschillen veroorzaken. Soft proofing en calibratie van monitor en printer helpen de kans op onaangename verrassingen te verminderen.

In workflows voor fotografie, web en drukwerk worden beelden doorgaans in een lineaire of gespaceerde ruimte bewerkt, waarna ze geconverteerd worden naar het gewenste output-gamut. Een goed kleurenbeheer en kalibratie van apparatuur zijn essentieel om consistente resultaten te bereiken.