kalibratiecertificaten

Kalibratiecertificaten zijn documenten waarin is vastgelegd dat een meetinstrument is gekalibreerd en dat de meetresultaten traceerbaar zijn aan referentiematen die gedefinieerd zijn in SI-eenheden. Het certificaat bevestigt dat het instrument op het kalibratiemoment voldoet aan de afgesproken specificaties en geeft aan welke meetprestaties zijn vastgesteld.

Inhoudelijk bevat een kalibratiecertificaat meestal: identificatie van het instrument (type, merk, serienummer), kalibratiedatum en vervaldatum, gebruikte referentiestandaarden en kalibratiemethoden, meetonzekerheid (uitgedrukt als standaard- of uitgebreide onzekerheid met een dekkingfactor), de kalibratieresultaten per meetpunt of parameter, de status (geslaagd/afwijking), en omgevingscondities zoals temperatuur. Daarnaast wordt meestal vermeld welke traceerbaarheid is toegepast en welke laboratoriumgegevens het certificaat heeft afgegeven.

Traceerbaarheid en betrouwbaarheid: de kalibratie moet traceerbaar zijn aan SI-eenheden via referentiestandaarden en kalibraties die plaatsvinden in geaccrediteerde laboratoria met een erkende kwaliteitssystematiek. Accreditering volgens ISO/IEC 17025 is gebruikelijk bij instellingen die kalibratiecertificaten uitreiken.

Betekenis en gebruik: kalibratiecertificaten worden toegepast in kwaliteitsbeheer, compliance met regelgeving en evaluatie van meetinstrumenten in industrie, laboratoria, gezondheidszorg en onderzoek. Ze geven vaak het kalibratie-interval aan en dienen als bewijs van conformiteit bij audits en inspecties.

Relatie met normen: naast ISO/IEC 17025 kunnen in sommige sectoren aanvullende normen of richtlijnen van kracht zijn, afhankelijk van het toepassingsgebied en de jurisdictie.