kabelnetten

Kabelnetten is een verzamelnaam voor netwerken die kabels gebruiken om signalen of energie te transporteren tussen bronnen en eindpunten. Afhankelijk van de toepassing onderscheiden kabelnetten zich in energietransmissie en -distributie, telecommunicatie en data- en mediadnetwerken. In het Nederlands taalgebied verwijst de term vaak naar de fysieke infrastructuur waarin kabels ondergronds of bovengronds zijn aangelegd en waar knooppunten, verdeelstations en backbones aan elkaar zijn gekoppeld.

Een kabelnet bestaat uit de kabel zelf, isolatie en bekleding, en de bijbehorende verbindings- en beveiligingscomponenten. Typen kabels zijn koperen bekabeling voor oudere telefonie en lokale netwerken, glasvezel voor hogere bandbreedte en lange afstanden, en coaxkabels voor televisie- en internetdiensten. Netwerken kunnen verschillende topologieën gebruiken, zoals ring, boom of mesh, en worden ontworpen met redundantie om continuïteit te waarborgen. De aanleg vereist vaak ondergrondse sleuven, kabelgoten en vergunningen, en moet voldoen aan veiligheid- en kwaliteitseisen voor zowel elektriciteit als signaaloverdracht.

Toepassingen variëren van consumentennetwerken voor televisie en internetdiensten tot industriële energiedistributie en smart-grid-communicatie. Voordelen van kabelnetten zijn hoge betrouwbaarheid, grote bandbreedte en gemakkelijke integratie van meerdere diensten over één bekabeling. Nadelen zijn onder meer hoge aanleg- en onderhoudskosten en kwetsbaarheid voor fysieke schade. In veel regio’s werken netbeheerders aan de overgang naar glasvezel en hybride systemen (zoals hybride fiber-coax) om capaciteit en toekomstbestendigheid te vergroten, terwijl regelgeving en veiligheid de bedrijfsvoering sturen.